SYI’IR MITRO SEJATI
Iki syiir bagus banget dimengerti Dulur kabeh lanang wadon kang gemati
Sebab iki syiir ngendarake dhuga Tata krama sarta budi kang prayugo
Iki mangsa akeh banget wongkang lali Ora kerasa laku dusa bula bali
Akeh bocah padha rusak pekertine Mergo sangking pergaulan bendinane
Nganti ora padha open ing agama Ora mendha dituturi Rama Ibu
Temahane banjur wani ing wong Sepuh
Yen diilingake malah males pisuh
Mugo iki syiir bisa migunani Marang ingkang mahos lan mirsani
BAB KAMANUNGSAN
Saben wong urip mesti butuh liyan Sebab lamun ijen temtu ora mangan
Butuh dahar butuh wongkang adhang sekul Wongkang nutu lan kang nandur lan kang macul
Nganggo kelambi butuh wongkang motongi Wongkang jahit nenun ngentih rina wengi
Mulo kudu duwe rasa kamanungsan Aja arep urip dewe kumpul macan
SIKAPE ANAK MARANG BAPAK
Kawit cilik Bapak iro mikiraken Nasib iro abot payah Gak direken
Mangan ngombe nyandang kabeh butuh ira
Dicukupi Bapak ugo ngaji ira
Mulo wajib dibekteni aja nganti Nulayani mundhak getun yen wis mati
SIKAPE ANAK MARANG IBU
Payah opo kang disangka dening Ibu Ngandut sangang wulan nuli dadi Babu
Anyusoni Anyiwoki angedusi Ngisik-isik rina wengi tanpa risi
Mulo sira aja lali males budhi Aja wani mundak wani Yang Widhi
SIKAPE RAKYAT MARANG PEMERINTAH
Kito ngerti yen Pamerintah kito iku Ngatur marang samubarang tindak laku
Wongkang dholim kampak begal di adili Kabeh kapentingan umum di perduli
Kasehatan kamakmuran kaamanan Pendidikan pengajaran kretek dalan
Kabeh mau diopeni lan ditata Kanggo kapentingan kito padha rata
Mulo kito kudu tunduk ora mampang Lan bento keban ora dha gemampang
SIKAPE MURID MARANG GURU
Sebab guru sira bodho dadi pinter Siro asor dadi pangkat kanthi bener
Mulo sira wajib hormat marang guru luwih-luwih guru ngaji kang ditiru
SIKAP KITO MARANG KONCO
Karo konco kito kudu tepo seliro Lamun kumpul kudu duwe kira-kira
Adab tata sarta budhi kang prayugo Ditetepi aja ora duwe duga
WERNANE TATA KRAMA
Tata krama iku kabeh tuladhane Kaya temen aris demen negarane
Aja ahli bukak wadi sarta aja Kumo luhung tumindhake kang prasujo
Golek konco kang utama ngerti bagus aja kaya bocah-bocah kang gemagus
ADABE NGERUNGUKAKE GUNEMANE WONG
Lamun siro diomongi dening liyan Kudu madhep lan mirengna kang temenan
Lamun siro hajat takon kudu kanti yen wus rampung ngendikane kanthi titi
Lamun liyan di takoni aja pisan Siro lancang jawab koyo wong berangasan
TATA KERAMANE GUNEMAN
Lamun siro ngomong iku kudu manis Aja kasar aja rewel lan ceriwis
Tembung iro aja ana kang natoni Ring atine liyan mundhak diwaneni
Aja arang banget aja riket banget Nanging kang mejana keben dha semanget
CARANE SESERAWUNGAN KANG BAGUS
Kabeh konco mesti nakal padha hormat Yen serawunganiro karo konco hebat
Rahi ajer gunemane alus lemes Andhap asor tingkah laku sarwa kandhes
Marang siro padha dhemen padha lumbang Pungkasane barang angel dadi gampang
NGEREKSO AWAK
Siro wajib ngerekso marang awak iro Keben tetep sehat ora sering lara
Mangan ngombe nyandang kudu sarwa resik
Aja kemproh ketoh kaya bocah cilik
Lamun siro kroso greges-greges rekat Mundhut tombo keben inggal bali sehat
Sebab yen wus kadung lara temtu rugi keri ngaji keri amal kang perayogi
TATA KRAMANE MANGAN
Lamun siro mangan becik wisuh disik Tangan iro nuli muluk cilik-cilik
Ugo aja lali nyebut asma Allah Keben berkah najan rada kurang lawuh
Kanthi lenggah siro dhahar sarto muluk Kanthi tengen sarta anteng siro dhiluk
Aja omong kala cangkem kebak isi Rampung mangan muji Allah terimakasih
BAB SANDANGAN
Nyandang iku paling perlu kudu resik Sawangane sedep seger sarto rapik
Larang banget ora perlu mndhak riyak Turah duwit luwih bagus kanggo liya
Nyandang nganggo aja pisan sesek banget Ugo aja logro banget keben sengsit
BAB OMAH LAN KAMAR
Omah kamar kudu bersih lan teratur Keben aqal melu padhang ora bau
Dalan hawa kudu cukup keben badan tetep sehat pikir lampit ora sungkan
0 Response to "SYI’IR MITRO SEJATI"
Post a Comment